🦋 همیشه شعر به راه و قافیه خوب است 🦋

🟦 خوب حالا تکلیفِ پیشوایانِ مکتبِ حسین، امام سجاد و امام باقر و امام صادق و اینها چیست؟ باید فکری کرد، باید چاره ای اندیشید و راهی باز کرد. گفتند ای مسلمانان! ای دوستدارانِ حسین! کارِ پُراجر و ثواب برایِ شما این است که لااقل روزِ عاشورا بِه یادِ حسین بیفتید و گریه کنید. این گریۀ شما ثوابِ فراوانی دارد.

🟥 روایاتی که در بابِ ثوابِ فراوان گریه بر اباعبدالله است، از نظر زنده نگه داشتن خاطره کربلا بسیار مهم است. کمترین و ساده ترین راه برای زنده نگه داشتن خاطرۀ کربلا و نامِ حسین بن علی سه چیز بود: یکی تشویقِ دوستانِ حسین بِه زیارتِ قبر وی چِه از نزدیک و چِه از دور. هر گوشۀ دنیا هستی رو بِه کربلا بایست و بگو السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک، علیكم منى سلام الله ابدا ما بقيت و بقى اليل و النهار، يا اباعبدالله.

🟦 روایاتی که در بابِ ثوابِ زیارتِ حسین و گریه بر حسین وارد شده ابتکارِ اجتماعی و دینیِ بسیار خوبی است. این ماییم که اشتباه می فهمیم. از شما می پرسم: در روزگاری که اگر کسی نامِ حسین را بر لب می آورد، زبانش را از حلقومش بیرون می کشیدند، آیا راهی بهتر از این هم بود که عواطفِ درونیِ مردم را نسبت بِه حسین و قیامِ حسین زنده و جاودان نگه دارند؟

🟥 این مسئله در جایِ خودش بسیار عالی است. این ما هستیم که گاهی چیزی را از جایِ خودش بر می داریم و بِه جایِ دیگر می بریم. این اشتباه ماست و گرنه آنجا اشتباهی نیست بِه شرط آنکه زیارت، زیارتِ اباعبدالله باشد. گریه، گریه اباعبدالله باشد.

🟦 لابد اسم مرحوم شیخ مرتضی انصاری، فقیه بزرگی را که صد و چهار سال پیش وفات کرده را، شنیده اید. شیخ انصاری در کتابِ فقه معروفش مکاسبِ محرمه، ضمنِ نوحه بر باطل می گوید غالبِ گریه کنندگان باید فکر کنند گریه شان بر اباعبدالله است یا نه؟ گاهی اوقات می بینید در مجلسی که سخن از اباعبدالله بِه میان می آید مرد و زن گریه می کنند، امّا واقعا بر آلامِ درونی و غم هایِ خودشان می گریند. این گفتارِ شیخ انصاری است.

🟥 این گریه، گریه بر اباعبدالله نیست؛ گریه بر اباعبدالله، گریه ای است که توأم با شناسایی مقام و موقعیتِ ایشان است. زیارت بر اباعبدالله زیارتی است که توأم با معرفت بِه حق، مقام و موقعیتِ ایشان و روحِ قیام و نهضتش باشد. لذا در بعضی روایات آمده کسی که اباعبدالله را زیارت کند، عارفِ بحق است. بنابراین خاندانِ حسینی بر طبقِ همان تعالیمِ عالیِ اسلام و بر وفقِ سننِ اسلامی با دستورِ گریستن بر اباعبدالله و زیارتِ مزارِ او زمینه ای فراهم کردند که این چراغ هرگز خاموش نشود.

🟦 برای اینکه اگر یک نفر روزِ عاشورا بِه یادِ حسین می افتاد و می گریست، واقعاً عمالِ حکومتِ دژخیم چکار داشتند که بدانند چرا گریه می کند. دیگر فشار تا این حد نمی شد. نمی توانستند بگویند چرا گریه می کنید؟ چرا در خانه تان می ایستید و السلام علیک یا اباعبدالله می گویید؟ بنابراین تفسیرِ صحیحِ ثوابِ گریستن بر اباعبدالله این است که عرض کردم و بِه راستی هم ثواب دارد.