🦋 همیشه شعر به راه و قافیه خوب است 🦋

🟦 سیمین دانشور، امام را از همان سال‌ هایِ مبارزاتِ پیش از انقلاب می‌ شناخت. در لا‌به‌لای نامه‌ های رد و بدل شده میانِ او و جلال، نامِ «آیت‌ الله خمینی» هم دیده می‌ شود. در یکی از این نامه‌ ها، سیمین خطاب به جلال می‌ نویسد:

🟥 «جلالِ جان! این حرفت مرا به فکر فرو بُرد که نکند بیکار کردنِ تو درست در این ایّام، به علتِ روابطت با آیت‌ الله خمینی بوده است. تو چند بار به قم رفتی و یک بار هم در نامه‌ هایِ اخیرت نوشته بودی: «آیت‌ الله در دَرّوس تحتِ نظرند و رفتم ایشان را ببینم آژان‌ ها نگذاشتند.»

🟦 دانشور، هنگامِ وقوعِ قیام ۱۵ خرداد در آمریکا سکونت داشته است امّا به گواهیِ همین نامه‌ ها، اخبارِ این واقعه را هم از همان راهِ دور دنبال می‌ کرده است. با وجودِ اینکه جلال، موفق به دیدار با امام شده بود و با وجودِ آنکه برخی روایات مدعی شده‌ اند که سیمین هم با امام دیدار کرده است امّا شاهدی قطعی بر دیدارِ سیمین و امام خمینی در سال‌ هایِ پیش از انقلاب در دست نیست.

🟥 با پیروزیِ انقلابِ اسلامی، سیمین دانشور از معدود نویسندگان و روشنفکرانی بود که به‌ رغمِ آنکه سبکِ زندگیِ مذهبیِ کاملی نداشتند، از انقلاب و امام، حمایت و تمجید کردند.

🟦 در ۲۷ بهمن‌ ماه سال ۵۷، جمعی از اعضایِ کانونِ نویسندگانِ ایران، کانونی که با ابتکار جلال آل‌ احمد و برایِ حمایت از حقوقِ نویسندگان در سال‌ هایِ پیش از انقلاب تأسیس شده بود، به دیدارِ امام رفتند.

🟥 عمومِ روایات و خاطراتی که از این دیدار به‌ جای مانده نشانگر علاقه زائد الوصفِ سیمین دانشور به حضرت امام است. شمس آل‌ احمد، برادر کوچکترِ جلال روایت می‌ کند: «در آن ‌زمان گروهی از اعضایِ کانونِ نویسندگانِ ایران (که من در اولِ انقلاب با دیدنِ مسائلی از آن استعفا کرده بودم) به خدمتِ آقا رفتند که خبرش در مطبوعات منعکس شد. در آن ‌جلسه امام به خانم سیمین دانشور عنایت کرده بودند و چند کلمه هم با ایشان صحبت می‌ کنند. در آن ‌روزها به آنهایی‌ که خدمتِ امام رفتند حسودیم می‌ شد و خانم دانشور هم به من پُز می‌ داد که من رفتم امام را دیدم و شما ندیدید!»

🟦 سید عطاءالله مهاجرانی هم در مستندی که شبکه انگلیسی بی‌ بی‌ سی درباره سیمین دانشور تهیه کرد، می‌ گوید: «خانم دانشور می‌ گفت وقتی امام را دیدم، تحتِ تأثیرِ او قرار گرفتم. آنقدر که این پیرمرد باشکوه، آرام و لطیف بود، نمی‌ توانستم در برابرِ اشتیاقی که پیدا کردم مقاومت کنم، خم شدم و عبایِ ایشان را بوسیدم.»

🟥 سیمین دانشور، کمتر از یک ماه پس از آن دیدار، در یادداشتی که در کیهان منتشر کرد، نوشت: «من، حضرت خمینی رهبر انقلابِ مردمِ ایران را کلمة الحق می‌ دانم. مردی می‌ دانم که با کلام و کتاب به میدان آمده و با چنین سلاحی بر چنان زرادخانه کم‌ نظیری مستولی گردیده و کاری کرده است کارستان که کس نکرد.

🟦 [من امام را] مردی می‌ دانم مظهرِ تاریخی نو، فضایی نو و اخلاقی نو؛ مردی که الهاماتِ خود را باور دارد و ایمانش به یقین پیوسته است و احتمالاً دعایِ نیمه‌‌ شبانِ امام به معبودش چنین بوده است که ‌ای ایمان! یقین را به من ارزانی دار... و دعایش مستجاب گشته و چنین است که اینگونه بر خود مسلط و برخوردار از اعتماد به نفس است. و چنین مردی بار‌ها و بار‌ها گفته است که مسئولِ نسلِ آینده است و آرزویش نظامِ حکومتی است اسلامی و ایرانی که حافظِ استقلال و دموکراسی باشد.»